تغییرات توپوگرافی بستر در قوس ملایم ۹۰ درجه با نصب آبشکن مثلثی شکل

به منظور کنترل آبشستگی در قوس بیرونی رودخانه ¬ها از سازه ¬های مختلفی مانند آبشکن، سرریز مستغرق، صفحات مستغرق و غیره جهت اصلاح الگوی جریان رودخانه استفاده می شود. از اندرکنش این سازه ها و جریان آب، در اطراف سازه آبشستگی بوجود می ¬آید که عامل اصلی تخریب آنها می باشد. فرض بر اینست که تغییر هندسه و جانمائی سازه می تواند توپوگرافی بستر را در جهت پایداری آن تغییر دهد و این از اهداف تحقیق حاضر است. لذا در این تحقیق صفحه گوه ای شکل با زوایای مختلف نصب (23، 30، 40، 60 و 70 درجه) درجهت بالادست و تحت شرایط هیدرولیکی متفاوت مورد آزمایش قرار گرفت. در همه آزمایشات تک صفحه گوه ¬ای شکل در موقعیت زاویه 72 درجه نصب گردید. نتایج این تحقیق نشان دادند که زوایای 23 و 60 درجه بترتیب دارای کمترین و بیشترین، عمق آبشستگی و فاصله خط القعر از ساحل بیرونی می ¬باشند. حداکثر عمق آبشستگی زوایای 23 و 60 درجه بترتیب 127/0 و 496/0 طول موثر سازه می ¬باشند درضمن فاصله ماکزیمم عمق آبشستگی (خط القعر) زوایای مذکور از ساحل بیرونی بترتیب 743/0 و 6/1 طول موثر سازه می ¬باشد. با افزایش زاویه نصب، فاصله پشته رسوبگذاری شده از ساحل بیرونی و ابعاد آن در پائین دست، افزایش می ¬یابد. در زوایای 23 و 70 درجه فاصله پشته رسوبگذار از ساحل بیرونی بترتیب 267/0 و 39/0 طول موثر سازه میباشد.